Ειρήνη Μαλαχτάρη: Κανείς δεν είναι τόσο ασήμαντος ώστε να μην έχει γεννηθεί και κανείς δεν είναι τόσο σπουδαίος ώστε να μην πεθάνει.

Η Ειρήνη Μαλαχτάρη συστήθηκε στο αναγνωστικό κοινό με το βιβλίο “Οι ναυαγοί” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Ένα πολυπρόσωπο ανάγνωσμα για την ανθρώπινη φύση, τα ελαττώματα της, για την επιβίωση και για το πόσο μακριά μπορεί να φτάσει κάποιος προκειμένου να βγει νικητής. Στην κουβέντα που ακολουθεί μας μιλάει για το βιβλίο της, για την έμπνευσή της και την γνωρίζουμε καλύτερα.

  •  Κυρία Μαλαχτάρη αρχικά θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την παρουσία σας στην σελίδα μας. Θα θέλατε να μας μιλήσετε λίγο για εσάς; 

Σας ευχαριστώ κι εγώ. Το μόνο που θα ήθελα να πω είναι ότι είμαι πολύ χαρούμενη για το ταξίδι που ξεκινά.

  •  «Οι ναυαγοί» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός είναι το πρώτο σας βιβλίο. Μιλήστε μας λίγο για την ιστορία την οποία επιλέξατε για να συστηθείτε στο κοινό.

Είναι μία περιπέτεια που ξεκίνησε ως ιδέα το 2018 και ολοκληρώθηκε το 2022. Όλη η περίοδος του COVID πέρασε με αυτούς τους περίεργους τύπους, τους έξι παίκτες, τον διευθυντή του ψυχαγωγικού προγράμματος, τις οικογένειές τους, το τηλεοπτικό κοινό. Οι Ναυαγοί ήταν η ευκαιρία μου να περιπλανηθώ νοερά σε περισσότερα μέρη: Ιταλία, Καραϊβική, Αφρική, κάπου στον Ινδικό Ωκεανό… Έχει στοιχεία που εκφράζουν την αγάπη μου για τα ταξίδια, την περιπέτεια, τις ιστορίες αγωνίας και μυστηρίου, την ιταλική κωμωδία, την σάτιρα.

  •  Έχετε καταφέρει να συνθέσετε ένα πολυπρόσωπο μυθιστόρημα με εξαιρετικά καλοδουλεμένους χαρακτήρες. Πόσο σας δυσκόλεψε να δουλέψετε με τόσους πολλούς και διαφορετικούς χαρακτήρες.

Αυτό ακριβώς ήταν το ζητούμενο σ’ αυτό το έργο, να πειραματιστώ στο πολυπρόσωπο μυθιστόρημα, εκεί όπου δεν υπάρχουν μόνο ένας-δύο πρωταγωνιστές, αλλά μία ομάδα ηρώων. Ήταν αρκετά σύνθετο, με δυσκόλεψε αρκετά να τους «σκηνοθετήσω», να κινούνται όλοι σε ένα κείμενο, να δρουν, να μιλούν, να έχουν νόημα όλοι μαζί κι ο καθένας χωριστά. Στηρίχτηκα στην πλοκή ώστε ν’ αναδειχθούν οι χαρακτήρες, όταν τα πρόσωπα είναι πολλά, δεν γίνεται να χάνεσαι μέσα στις βαθύτερες σκέψεις όλων.

  •  Ποιος από του ήρωες σας είναι πιο κοντά σε εσάς και με ποιον δεν τα βρήκατε καθόλου;

Όλοι οι ήρωες έχουν στοιχεία τόσο δικά μου, όσο και ανθρώπων που γνωρίζω λιγότερο ή περισσότερο. Από την σύνθεση των στοιχείων αυτών και την περαιτέρω διαμόρφωσή τους, έχουν γίνει αυθύπαρκτοι. Οι φίλοι μου που διάβασαν τους Ναυαγούς γέλασαν με τον Τζοβάνι Μάνκο, με «αναγνώρισαν» πιο εύκολα σ’ αυτόν. Άλλωστε έχουμε γενέθλια και οι δύο μέσα στις απόκριες. Σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσα να πω ότι με κάποιον δεν τα βρήκα καθόλου.

  • Αν θα σας ζητούσαν να περιγράψετε το βιβλίο σας με τρεις λέξεις ποιες θα ήταν
    αυτές.

Πολυπρόσωπη περιπέτεια αγωνίας.

  •  Πείτε μας για την πρώτη σας συγγραφική εμπειρία. Πώς πήρατε την απόφαση, ποια ήταν η πρώτη σας ιδέα, η έμπνευσή σας, πώς την αποτυπώσετε στο χαρτί; Πώς αισθανθήκατε όταν πιάσατε στα χέρια σας το πρώτο σας βιβλίο τυπωμένο;

Αυτή είναι μία πολύ μεγάλη ιστορία, με πολλά σκαμπανεβάσματα, ξεκάθαρο στόχο, πολλή δουλειά και επιμονή. Όταν κράτησα το βιβλίο στα χέρια μου ένιωσα μία πρωτόγνωρη, ενστικτώδη χαρά, όπως ένα παιδί.

  • Έχετε κάποιο συγγραφικό στόχο ή αλλιώς ένα όνειρο που θέλετε να πετύχετε στα επόμενα χρόνια;

Θα ήθελα τα πέντε πρώτα έργα να είναι διαφορετικά μεταξύ τους, να πειραματιστώ σε περισσότερα είδη και να εξερευνήσω κάθε φορά μία άλλη τεχνική/ύφος/δομή. Να κυνηγώ κάθε φορά ένα νέο συγγραφικό ζητούμενο.

  • Έχετε ζηλέψει κάποιο βιβλίο που έχετε διαβάσει και θα θέλετε να το έχετε γράψει εσείς;

Δεν το έχω σκεφτεί ποτέ έτσι όπως το θέτετε, να ήθελα δηλαδή να έχω γράψει ένα βιβλίο. Υπάρχει ωστόσο «η Πύλη» του Γιώργου Μιχαηλίδη που αποτέλεσε οδηγό για μία νουβέλα που έγραψα πριν από τους Ναυαγούς (ανέκδοτη). Υπάρχει η Ali Smith και το Hotel World, εκεί, ναι, τολμώ να πω ότι ζήλεψα την πρώτη πρόταση του βιβλίου. Υπάρχει η Φόνισσα του Παπαδιαμάντη και η τελευταία φράση της Φραγκογιαννούς που δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Υπάρχει η Μεταμόρφωση του Κάφκα, σχεδόν νιώθω ανακούφιση που δεν θα την φτάσω ποτέ. Πρόσφατα διάβασα το βιβλίο της Irene Sola «Τραγουδώ εγώ και το βουνό χορεύει»: το κεφάλαιο που τιτλοφορείται «το πρώτο ζαρκάδι», που είναι μια ιστορία από μόνο του, και με θάμπωσε και το ζήλεψα και είμαι σίγουρη ότι θ’ αποτελέσει οδηγό στο μέλλον.

  • Υπάρχει βιβλίο που μπορείτε να πείτε ότι σας άλλαξε τη ζωή ή βιβλίο στο οποίο συχνά επιστρέφετε;

Ένα βιβλίο στο οποίο επιστρέφω είναι η «Τέχνη του Πολέμου» του Sun Tzu.

  • Τέλος αφού σας ευχαριστήσω και πάλι και σας ευχηθώ καλοτάξιδο το βιβλίο σας θα ήθελα να μοιραστείτε μια βαθύτερη σκέψη σας με τους αναγνώστες σας

Κανείς δεν είναι τόσο ασήμαντος ώστε να μην έχει γεννηθεί και κανείς δεν είναι τόσο σπουδαίος ώστε να μην πεθάνει.

Share:

Αφήστε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Social Media

Most Popular

Categories

On Key

Related Posts

Μιλτιάδης Σαλβαρλής: Θαυμάζω όσα πέτυχαν οι Μικρασιάτες στην καινούργια τους πατρίδα, ξεκινώντας ουσιαστικά από το μηδέν.

Στο νέο βιβλίο του Μιλτιάδη Σαλβαρλή “Πατρίδα, χώρα, Ξένη” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μετρονόμος  κάνουμε μια υπέροχη βόλτα στην Ελλάδα μετά την καταστροφή της