Υπάρχουν είμαι σίγουρη σε κάθε βιβλιοθήκη, βιβλία που έχεις ξεχάσει και εσύ ο ίδιος πως βρέθηκαν εκεί. Χαμένα κάτω από την στοίβα με τα αδιάβαστα. Βιβλία που κάτι σου έκανε το εξώφυλλο τους, βιβλία που σε τράβηξε η περίληψη ή ακόμα και βιβλία που σου δώρισαν και επειδή δεν ήξερες τον συγγραφέα δεν τους έδωσες καμία ευκαιρία. Μεγάλο λάθος φίλε αναγνώστη… Γιατί όπως μου απέδειξε το αίνιγμα της κερασόπιτας της Βάσιας Ακαρέπη από τις εκδόσεις Διόπτρα, η στοίβα μας με τα αδιάβαστα κρύβει πραγματικά διαμαντάκια. | |
Η Έλλη σε μια κρίσιμη καμπή της ζωής της, γίνεται αποδέκτης μιας κληρονομιάς. Μιας κληρονομιάς που θα την φέρει στην Κεφαλονιά να προσπαθεί να συμφιλιωθεί με το παρελθόν και τα φαντάσματα του. Η Έλλη, η Μάρθα, ο Σέργιος, η Ευγενία, όλοι είναι μπλεγμένοι σε ένα γαϊτανάκι. Όλοι κρύβουν μυστικά που η κληρονομιά θα τα φέρει στο φως θέλοντας να φέρει την λύτρωση στους πρωταγωνιστές. Θα μπορέσει άραγε η Έλλη να βρει την γαλήνη που ψάχνει; Θα γλυκάνει την ζωή της; Θα μπορέσει να βρει τις απαντήσεις που αναζητά; | |
Πρόκειται για ένα καταπληκτικό βιβλίο. Μια σφιχτά δεμένη ιστορία, πρωτότυπη χωρίς κενά που πραγματικά την τελείωσα σε μια μέρα. Η συγγραφέας κατορθώνει να φτιάξει ένα βιβλίο με πραγματικά πολλούς χαρακτήρες που είναι όμως ολοκληρωμένοι από τον πρώτο έως τον τελευταίο. Πατούν γερά στα πόδια τους, ο καθένας με το δικό του αξιακό σύστημα. Το βιβλίο εξελίσσετε σε δυο χρόνους. Το παρόν και το παρελθόν. Η εναλλαγή αυτή δεν κουράζει καθόλου τον αναγνώστη. Τον βάζει μέσα στην ιστορία και τον βοηθά να μπει σε μια διαδικασία να κάνει προβλέψεις σχετικά με την πλοκή. Όπως έκανα και εγώ άλλωστε. Άδικος κόπος. Οι ανατροπές είναι πολλές και το τέλος καθόλου μα καθόλου προβλέψιμο. Στα συν λοιπόν του βιβλίου, η γρήγορη ροή, η πρωτότυπη υπόθεση, τα σωστά ελληνικά, ο απλός αλλά ταξιδιάρικος τρόπος γραφής της συγγραφέως αλλά και το μυστήριο που αφήνει να πλανάται σε όλη την διάρκεια του βιβλίου. Ένα πολύ ωραίο βιβλίο που πραγματικά χάρηκα παρά πολύ που το έχω στην βιβλιοθήκη μου. Ένα βιβλίο που μπορεί να μην σου προσφέρει γνώση, και γιατί θα έπρεπε άλλωστε όλα τα βιβλία να παράγουν γνώση, αλλά που θα σε ταξιδεύσει, θα σε μαγέψει, θα σε κάνει να ξεχαστείς. | |
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου: Δύο γυναίκες, δύο μοίρες ενωμένες όπως τα υλικά μιας συνταγής με γεύση γλυκόπικρη. Μια κληρονομιά, ένα τετράδιο με συνταγές γλυκών και ένα παράδοξο παιχνίδι κρυμμένου θησαυρού φέρνουν την Έλλη στην Κεφαλονιά. Σκοπός της να παρασκευάσει τη γιορτινή κερασόπιτα της θείας Μάρθας πραγματοποιώντας έτσι την τελευταία επιθυμία της αινιγματικής γυναίκας που καθόρισε τη μοίρα της… Οι τρυφερές αναμνήσεις από την παιδική της ηλικία μπλέκονται με τη ζοφερή ανάμνηση μιας απόπειρας δηλητηρίασης και το μίσος που φώλιασε μέσα της. Όμως πού τελειώνει το ψέμα και πού ξεκινά η αλήθεια; Στη σκιά της αδερφής της μητέρας της, η Έλλη καλείται να εκτελέσει έξι συνταγές-γρίφους και να ξεκλειδώσει ένα προς ένα τα μυστικά που στοιχειώνουν τη ζωή και πολλών άλλων. Με σύμμαχο τον Μάνο και τους φίλους που αποκτά στο νησί θα έρθει αντιμέτωπη με τον εαυτό της, θα αναμετρηθεί με τις θολές μνήμες και θα ανασύρει από το μακρινό παρελθόν μια ιστορία που ήρθε η ώρα να βγει στο φως. Η ζωή της Μάρθας γίνεται ο καμβάς που κάνει τη συνταγή της κερασόπιτας να σημαίνει πολύ περισσότερα από όσα μπορούν να πουν οι λέξεις… Άραγε οι νεκροί μπορούν να ζητήσουν συγγνώμη; | |
Ο έρωτας είναι παιχνίδι, μώρο μου, Δήμητρα Παπαδοπούλου , εκδόσεις Διόπτρα
Αρχικά να πω, πως άλλη ανάρτηση είχα να κάνω , αλλά ήρθε ο τυφώνας Δήμητρα Παπαδοπούλου και σάρωσε τα πάντα στο πέρασμά του. Ένα ακόμα
