Χαρά Ανδρεϊδου: Από κάποιο σημείο στη ζωή μας και μετά όλοι είμαστε ρεαλιστές στην πράξη και ρομαντικοί, ονειροπόλοι στις επιθυμίες μας.

Το βιβλίο της Χαράς Ανδρεΐδου “Ένα χνάρι στο χώμα” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κάκτος είναι ένα ταξίδι στον Χρόνο. Και για αυτό το ταξίδι μας μιλά σήμερα η συγγραφέας. Για τους ήρωες της, για την έμπνευση, για τον ρεαλισμό στην ζωή της…

  • Αρχικά θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την παρουσία σας στο bookstories,gr. θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για τον εαυτό σας… Για να σας γνωρίσει το κοινό όπως εσείς επιθυμείτε και όχι μέσα από ένα απλό βιογραφικό;

Καλώς σας βρήκα, ευχαριστώ για την πρόσκληση. Λίγα λόγια για μένα… Αγαπώ τις λέξεις και τον ακριβή λόγο, μου αρέσει να μελετάω σε βάθος και από όλες τις οπτικές γωνίες όσα κινούν το ενδιαφέρον μου, νιώθω μια ιδιαίτερη έλξη για το παρελθόν και τις πολλαπλές διαστάσεις του Χρόνου, είμαι παραμυθού, θέλω να μοιράζομαι.

  • Το νέο σας βιβλίο «Ένα χνάρι στο χώμα» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κάκτος. Θα θέλατε να μας μιλήσετε για αυτό; Ποιο ήταν το πρώτο ερέθισμα για να γράψετε αυτή σας την ιστορία.

Η αγάπη μου για το παρελθόν και η ανάγκη μου να κατανοήσω τον Χρόνο με οδήγησαν να σπουδάσω αρχαιολογία και να δουλέψω αρκετά χρόνια ως αρχαιολόγος.  Η αγάπη μου για τις ιστορίες μού γέννησε την επιθυμία να καταγράψω τις μαγικές στιγμές μιας ανασκαφής αλλά και τον αντίποδά τους, τον ζοφερό κόσμο του ακαδημαϊκού κατεστημένου. Το έκανα όταν ένιωσα έτοιμη και ασφαλής να το αντιμετωπίσω.

  • Στο βιβλίο σας έχετε πάρει τρεις τελείως διαφορετικούς χαρακτήρες μεταξύ τους με διαφορετικά κίνητρα για την εκδήλωση των συμπεριφορών τους. Από την πιο ήπια σε χαρακτήρα Θάλεια μέχρι την εκρηκτική Εύα, δίνεται άλλοθι για την συμπεριφορά τους;

Προσπαθώ πάντοτε να δίνω μια πολυπρισματική εικόνα για όλους τους ήρωές μου, ώστε να τους παραδώσω πλήρεις – ως προσωπικότητες – στους αναγνώστες μου και να τους αφήσω στην κρίση τους.  Ο κάθε αναγνώστης μπορεί να σχηματίσει μια διαφορετική εικόνα για έναν ήρωα, κι εγώ οφείλω να τον τροφοδοτήσω με όλα τα στοιχεία που τους διαμόρφωσαν.

  • Αν θα σας ζητούσαν να περιγράψετε το Ένα χνάρι στο χώμα με τρεις λέξεις ποιες θα ήταν αυτές;

Μια λέξη: Θυμάμαι…

  • Τι θα θέλατε να θυμάται ο αναγνώστης για το βιβλίο σας αφού το διαβάσει;

Ότι το κάθε τι όμορφο συνοδεύεται κι από κάτι άσχημο – και το αντίστροφο. Δεν φταίει όμως το όμορφο για τα άσχημα που το συνοδεύουν. Το όμορφο πρέπει να το αφήνουμε αμόλυντο.

  • Κατά την συγγραφή ενός έργου σας, δείχνετε το κείμενο και ζητάτε την συμβουλή κάποιου δικού σας ανθρώπου ή το κρατάτε για τον εαυτό σας μέχρι την ολοκλήρωση του;

Το κρατάω για τον εαυτό μου μέχρι την τελευταία τελεία του. Το κάνω γιατί δεν θέλω να παρεισφρήσει στον κόσμο του βιβλίου κανένα άλλο φίλτρο πέρα από το δικό μου. Έπειτα, το παραδίδω σε όλους.

  • Αφήνετε μέρη του εαυτού σας στις ιστορίες σας; Τι θα μπορούσαμε να ανακαλύψουμε για εσάς και την προσωπικότητα σας, διαβάζοντας το βιβλίο σας;

Τους πολλαπλούς εαυτούς μου∙ την ανάγκη μου να κατανοήσω ό,τι συμβαίνει και όσους βρίσκονται γύρω μου∙ την προσπάθεια να μην γίνω άδικη μέσα από την παντοδυναμία που μου προσφέρει ο ρόλος του συγγραφέα, του δημιουργού ενός αφηγηματικού σύμπαντος. Όλοι οι ήρωές μου κουβαλούν κομμάτια μου, κανείς όμως δεν είναι αυτούσια εγώ.

  • Αν σας έλεγε κάποιος ότι μπορείτε να έχετε στη βιβλιοθήκη σας μόνο 5 βιβλία, ποια θα ήταν αυτά;

Μάλλον θα σας απογοητεύσω. Θα κρατούσα τις απαρχές του γραπτού κόσμου. Το έπος του Γιγκλαμές, τα ομηρικά έπη, τις «Ιστορίες» του Ηρόδοτου, τον Ερωτόκριτο του Κορνάρου. Δεν μπορείς να προχωρήσεις αν δεν γνωρίζεις πού πατάς.

  • Το ένα χνάρι στο χώμα είχε ένα ρεαλιστικό τέλος. Είστε πιο πολύ άνθρωπος του ρεαλισμού ή απλά έτυχε;

Δεν θεωρώ ότι είχε απαραίτητα ένα ρεαλιστικό τέλος. Έχω δει πάρα πολλές περιπτώσεις ανθρώπων που κινούνται σε ανάλογους χώρους και έχω παρατηρήσει κάθε είδους αντιδράσεις και επιλογές. Ρεαλιστικό – με την έννοια του συνεπούς – ως προς τον τρόπο που παρουσιάζω τους ήρωές μου, ναι, φυσικά. Όσο για τη δική μου κατεύθυνση, από κάποιο σημείο στη ζωή μας και μετά όλοι είμαστε ρεαλιστές στην πράξη και ρομαντικοί, ονειροπόλοι στις επιθυμίες μας.

  • Η έμπνευση είναι μια ιστορία εκεί έξω αρκεί να έχεις το κατάλληλο βλέμμα να την δεις;

Η έμπνευση είναι μια πολυσυζητημένη, πολυεκτιμημένη και πολυαμφισβητούμενη έννοια. Πιστεύω στο ταλέντο, είναι εκεί που ξεκουράζεται ο καθένας μας. Όταν πρέπει να κωδικοποιήσω την έννοια της έμπνευσης για τους μαθητές μου στη Δημιουργική Γραφή, τους λέω : παρατήρηση, αποθησαύριση, ανάλυση, ανασύνθεση σε έναν αφηγηματικό κόσμο.

  • Για το τέλος, θα θέλατε να μοιραστείτε μια βαθύτερη σκέψη σας με τους αναγνώστες σας;

Παρατηρήστε τον εαυτό σας, βρείτε τα ταλέντα σας και επιτρέψτε του να ξεκουραστεί εκεί. Δεν είναι παραχώρηση, είναι ανάγκη και απόλαυση.

 

Share:

Αφήστε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Social Media

Most Popular

Categories

On Key

Related Posts

Ειρήνη Μαλαχτάρη: Κανείς δεν είναι τόσο ασήμαντος ώστε να μην έχει γεννηθεί και κανείς δεν είναι τόσο σπουδαίος ώστε να μην πεθάνει.

Η Ειρήνη Μαλαχτάρη συστήθηκε στο αναγνωστικό κοινό με το βιβλίο “Οι ναυαγοί” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Ένα πολυπρόσωπο ανάγνωσμα για την ανθρώπινη φύση,

Μιλτιάδης Σαλβαρλής: Θαυμάζω όσα πέτυχαν οι Μικρασιάτες στην καινούργια τους πατρίδα, ξεκινώντας ουσιαστικά από το μηδέν.

Στο νέο βιβλίο του Μιλτιάδη Σαλβαρλή “Πατρίδα, χώρα, Ξένη” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μετρονόμος  κάνουμε μια υπέροχη βόλτα στην Ελλάδα μετά την καταστροφή της