Σήμερα στην στήλη των συνεντεύξεων φιλοξενώ έναν νέο συγγραφέα, ένα νέο άνθρωπο που με το πρώτο του μυθιστόρημα Φλογισμένες Πόλεις που κυκλοφορεί από τις Πρότυπες εκδόσεις Πηγή μπαίνει δυναμικά στα λογοτεχνικά δρόμενα.
Οι Φλογισμένες πόλεις είναι ένα πολιτικό μυθιστόρημα που περιγράφει μια κατάσταση που πραγματικά θεωρώ τύχη το ότι δεν την ζήσαμε στα χρόνια που πέρασαν…Ένα βράδυ ένας φοιτητής από το εξωτερικό κακοποιείται βάναυσα από μια ομάδα νεοναζιστικής ιδεολογίας στον προαύλιο χώρο του πανεπιστημίου. Μια παρέα φοιτητών και φίλων βλέποντας ότι δεν αποδίδεται δικαιοσύνη αποφασίζουν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους…
Μια κατάληψη στην σχολή τους θα οδηγήσει σε μαζικές καταλήψεις φοιτητών και μαθητών σε όλη την χώρα προκειμένου να έχουν την παιδεία που επιθυμούν… ωστόσο είναι μόνοι τους μπροστά σε μια δύναμη που δεν έχουν ιδέα από που πηγάζει…
Τα ιδανικά νέων ανθρώπων, οι ανθρώπινες μεταξύ τους σχέσεις, σκέψεις και συναισθήματα που πέρασαν στα χρόνια αυτά από το μυαλό μας όλα έρχονται και δίνονται με έναν εξαιρετικό τρόπο από έναν νέο άνθρωπο που φαίνεται πόσο πολύ αγαπά αυτό που κάνει. Πολύ καλή δομή, εξαιρετική επιμέλεια, σωστά ελληνικά από αυτά που δεν διαβάζουμε πλέον στα βιβλία είναι μερικά από τα συν του βιβλίου. Ο Χάρης με την πρώτη του συγγραφική προσπάθεια ανεβάζει τον πήχη πολύ ψηλά. Είμαι σίγουρή ότι η συνέχεια θα είναι το ίδιο εντυπωσιακή…
- Χάρη σε ευχαριστώ πολύ για την παρουσία σου στο bookstories.gr Μίλησε μας λίγο για εσένα ώστε να σε γνωρίσουν καλύτερα και οι αναγνώστες μας.
Είναι η πρώτη μου συνέντευξη και είμαι πολύ χαρούμενος! Είναι μεγάλη μου τιμή! Έχω γεννηθεί τον Ιούλιο του 1999 στην Αθήνα, όπου και ζω μόνιμα. Είμαι απόφοιτος του τμήματος Φιλολογίας στο ΕΚΠΑ και τώρα κάνω το μεταπτυχιακό μου Παπυρολογία και Κλασική Γραμματεία, πρόγραμμα της σχολής μου.
- Αν δεν κάνω λάθος οι Φλογισμένες πόλεις είναι το πρώτο σου μυθιστόρημα. Θα ήθελες να μας μιλήσεις λίγο για αυτό;
Ναι, είναι το πρώτο μου βιβλίο, αν και πιο μικρός είχα γράψει κι άλλα πράγματα, αλλά οι Φλογισμένες Πόλεις είναι το πιο ώριμο έργο μου μέχρι τώρα. Αρχικά θα ήθελα να πω ότι το βιβλίο είναι αφιερωμένο στην Ειρήνη Δρούγα, την καθηγήτριά μου που πέθανε ενώ έκανε μάθημα στο σχολείο το 2015 κι αποτελεί τεράστια έμπνευση για εμένα. Οι Φλογισμένες Πόλεις γράφτηκαν πριν από δύο χρόνια για έναν διαγωνισμό, στον οποίο δεν κέρδισα, αλλά αποφάσισα να το κυνηγήσω μετά από καιρό, κάνοντας διορθώσεις και προσθήκες μέχρι και την τελευταία στιγμή πριν την έκδοση, διότι όσα είχα γράψει ήθελα να διαβαστούν και θεωρούσα πως το βιβλίο αυτό ήταν το πιο κατάλληλο για να συστηθώ στους αναγνώστες, ειδικά με τις συνθήκες που επικρατούν στον χώρο της εκπαίδευσης.
Άρχισα να γράφω το βιβλίο λίγους μήνες μετά την καταδίκη της Χρυσής Αυγής σε εγκληματική οργάνωση, σκεπτόμενος τι θα μπορούσε να γίνει αν ένα ακροδεξιό κόμμα έμενε έξω από το κοινοβούλιο κι έχανε αρκετή δύναμη, αλλά εκδικητικά κυνηγούσε τους αδύναμους, με δύναμη που θα αντλούσε από το κράτος, ένα κράτος το οποίο δε θα καταδίκαζε τα μέλη του κόμματος αυτού για κανένα έγκλημα ή παρανομία.
Στο μυθιστόρημα, στα πανεπιστήμια, έχουν εγκατασταθεί μπάρες ελέγχου, με τους φοιτητές να χτυπάνε κάρτα εισόδου για ταυτοπροσωπία τόσο κατά την είσοδο όσο και κατά την έξοδό τους στις πύλες των σχολών. Το άσυλο, όπως και τώρα, έχει καταργηθεί. Στους εξωτερικούς κι εσωτερικούς χώρους των κάμπους βρίσκονται μαυροντυμένοι άντρες, μέλη μίας ακροδεξιάς παράταξης έχουν παρεισφρήσει στα πανεπιστήμια και η δράση τους κλιμακώνεται όταν χτυπούν έναν φοιτητή που έρχεται με πρόγραμμα ανταλλαγής από πανεπιστήμιο του εξωτερικού στη σχολή που φοιτούν οι ήρωες. Αυτό το παιδί μένει εγκεφαλικά νεκρό. Τότε είναι που επτά φοιτητές και φίλοι αποφασίζουν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους κι εξοστρακίζουν τις παρατάξεις από τη σχολή τους, καθώς νιώθουν πως δεν προασπίζουν πια τα δικαιώματα των φοιτητών αλλά υπάρχει ανοχή στο έγκλημα και σήψη στους κόλπους τους. Το παράδειγμά τους ακολουθούν σύντομα κι άλλα τμήματα, αρχίζοντας καταλήψεις στα περισσότερα πανεπιστήμια της χώρας, με αιτήματα που αφορούν αλλαγές στην εκπαίδευση.
- Αν θα σου ζητούσα να περιγράψεις τις φλογισμένες πόλεις με τρεις λέξεις ποιες θα ήταν αυτές;
Επανάσταση, Φιλία, Ελπίδα.
- Τι είναι αυτό που σε συνδέει με τους χαρακτήρες σου; Είναι σχέσεις οικειότητας, αγάπης ή απεικονίζουν συγκεκριμένα πρότυπα ανθρώπων στη ζωή σου;
Οι ήρωες που έχω γράψει είναι κατά βάση φανταστικοί, αλλά έχουν χαρακτηριστικά αγαπημένων μου ανθρώπων. Έχω ιδιαίτερη σύνδεση μαζί τους για τον λόγο ότι έχουν ένα ιδιαίτερα επαναστατικό πνεύμα και η δυνατή φιλία που τους ενώνει είναι ιδανικό που ψάχνω κι εγώ στους ανθρώπους γύρω μου. Είμαι σίγουρος ότι αν οι ήρωες δεν ήταν όλοι μαζί ενωμένοι, αυτή η επανάσταση δεν θα μπορούσε να συμβεί. Βέβαια, υπάρχουν και προσωπικά βιώματα που έχω εντάξει μέσα στην ιστορία, είτε στις προσωπικές ιστορίες των χαρακτήρων είτε σε γεγονότα που έχουν συμβεί στους χώρους του πανεπιστημίου.
- Στο βιβλίο σου περιγράφεις μια πραγματικότητα που λίγο πολύ όλοι ζήσαμε στα φοιτητικά μας χρόνια. Θα ήθελα να πιστέψω πως τα πράγματα θα είχαν αλλάξει από τα δικά μου φοιτητικά χρόνια. Τώρα εν έτη 2022 θα ήθελες να μας περιγράψεις λίγο την κατάσταση που επικρατεί;
Εγώ στη σχολή μου δεν έζησα ακραία περιστατικά βίας, όπως αυτά που περιγράφονται στο βιβλίο. Βέβαια, υπάρχουν γνωστά περιστατικά, όπως όταν ένας φύλακας μαχαιρώθηκε στο Γεωλογικό του ΕΚΠΑ το 2018, ενώ στο ΑΠΘ ακροδεξιοί είχαν επιτεθεί τον Νοέμβρη του 2021 σε μερικούς φοιτητές. Στην ΑΣΟΕΕ και το κάμπους του ΑΠΘ υπάρχει κύκλωμα εμπορίου ναρκωτικών. Μάλιστα, γνωρίζω ότι φοιτητές στη Θεσσαλονίκη επέλεγαν μαθήματα κατά τις πρωινές ώρες, ώστε να μην χρειάζεται να είναι στη σχολή μόλις έπεφτε ο ήλιος, από φόβο. Εγώ είχα ζήσει μόνο την κατάληψη του Ρουβίκωνα στη Φιλοσοφική, αλλά ποτέ δεν επηρεάστηκε η καθημερινότητά μου ως φοιτητής εκείνη την περίοδο. Ήταν σύνηθες -ειδικά κατά τους πρώτους μήνες κάθε έτους- μέλη των φοιτητικών παρατάξεων να προσεγγίζουν τους πρωτοετείς κυρίως και να τους έχουν από κοντά για ψήφους, ενώ έχω δει και κεκλεισμένων των θυρών συνελεύσεις όπου παίρνονταν αποφάσεις από ελάχιστους για ολόκληρο το τμήμα. Φέτος είναι η χρονιά των πολύ έντονων αλλαγών στην καθημερινότητα των σχολών και δεν προέρχονται από παρακρατικές οργανώσεις, αλλά από το ίδιο το Υπουργείο Παιδείας. Θα δούμε μπάρες εισόδου στις σχολές, τα λεγόμενα τουρνικέ, κάμερες ασφαλείας, αλλά και την πανεπιστημιακή αστυνομία. Από εδώ και πέρα αρχίζουν τα δύσκολα, πράγματα, που όταν έγραφα το βιβλίο μου, δεν φανταζόμουν ότι θα είχε κάποιος σκοπό να τα εγκαθιδρύσει.
- Ποιο θα ήταν το δικό σου ιδανικό περιβάλλον για τις σπουδές σου;
Εγώ θα ήθελα έναν χώρο που να ενθαρρύνεται η έρευνα, η οποία μόνο με τη σύνθεση εργασιών μπορεί να επιτευχθεί κι όχι με τις εξετάσεις που οι σπουδαστές καλούνται να αποστηθίσουν τεράστιους όγκους ύλης που τελικά δεν τους μένει, τουλάχιστον στα θεωρητικά μαθήματα. Θα ήθελα βιβλιοθήκες με πλήθος επιστημονικών συγγραμμάτων. Επίσης, θα πρέπει και οι καθηγητές των πανεπιστημίων να αποκτήσουν παιδαγωγική επάρκεια, διότι δεν είναι απλώς επιστήμονες. Συναναστρέφονται με νέο κόσμο ως επί το πλείστον, με μυαλά που πλάθονται και προσωπικότητες που μπορεί να αντλήσουν έμπνευση από εκείνους. Τέλος, θα ήθελα να υπάρχει μία κοινή γραμμή ως προς την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των φοιτητών, να δημιουργηθεί ένα συνδικάτο, απαλλαγμένο από τις ιδεολογίες των εκάστοτε κομμάτων που εκπροσωπούν οι παρατάξεις που υπάρχουν μέχρι σήμερα στις σχολές.
- Πριν από μερικά χρόνια ζήσαμε την καταδίκη του νεοναζιστικού κόμματος και την φυλάκιση των ιδρυτικών μελών τους κλείνοντας έτσι ένα μαύρο κύκλο. Πόσο πιστεύεις ότι απέχουμε από το να ζήσουμε μια αναβίωση παλαιότερων καταστάσεων; Έχουμε ξεπεράσει πιστεύεις αυτές τις στιγμές;
Η άποψή μου είναι ότι αυτός ο κύκλος της βίας και του ρατσισμού δεν σταματά ποτέ, είναι φαύλος. Πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που προασπίζονται τις ιδέες του ναζισμού, το θέμα είναι κατά πόσο μία κυβέρνηση είναι διατεθειμένη να τους επιτρέψει να δρουν ανεξέλεγκτα κι ατιμώρητα, αλλά κι αν ο λαός θα είναι ξανά τόσο ανώριμος για να τους δώσει βήμα στη Βουλή. Πάντως κάθε μέρα μπορεί να ζήσουμε τη φρίκη, όπως με τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, ποτέ δεν σταματά η βία. Ακόμη και η δολοφονία του Άλκη στη Θεσσαλονίκη δεν είναι απλά ένα οπαδικό έγκλημα, οι ομάδες ήταν το πρόσχημα για να διαπραχθεί ένα έγκλημα από φασίστες. Ο ναζισμός κι ο φασισμός είναι το ένα και το αυτό κι όλοι μας βλέπουμε κάθε μέρα εκφάνσεις τους με πλήθος τρόπων.
- Είσαι νέος αρκετά νέος άνθρωπος που αποφάσισες όχι μόνο να ασχοληθείς με τη συγγραφή αλλά να εκδώσεις και κάποιο από τα έργα σου. Φοβήθηκες την κριτική;
Περισσότερο φοβάμαι το βιβλίο να μην έχει απήχηση και να μη διαβαστεί, ώστε να ανοίξει ένας διάλογος γύρω από τα θέματα που πραγματεύεται. Δε με πειράζει αν κάποιος διαφωνεί με όσα γράφω ή με το πώς γράφω. Όταν αποφασίζεις να εκδώσεις ένα βιβλίο, πρέπει να είσαι έτοιμος και για το ενδεχόμενο να μην αρέσει στον κόσμο. Για εμένα τιμή θα είναι να ασχοληθούν με το έργο μου και να αφιερώσουν χρόνο όσο περισσότεροι γίνεται να το διαβάσουν.
- Τι θα ήθελες να σκέφτεται και να νιώθει ο αναγνώστης όταν διαβάζει το βιβλίο σου;
Όταν κάποιος διαβάζει το βιβλίο μου, θα ήθελα να έχει αυτήν την αίσθηση της ασφυξίας και της αγανάκτησης που νιώθουν οι ήρωες στην αρχή, μέχρι να αποφασίσουν να αναλάβουν δράση και να σταματήσουν τον φαύλο κύκλο της βίας και της ανομίας. Θα ήθελα να θυμώσει με την εξουσία που δρα τυραννικά, με τους νεοναζιστές που διαπράττουν τόσα εγκλήματα και την αστυνομία που τους καλύπτει. Θα ήθελα να ενθουσιαστεί, όπως ενθουσιάζονται και οι φοιτητές με κάθε μικρή και μεγάλη τους επιτυχία στην επανάσταση που ξεκινούν. Αλλά θα ήθελα και να πονέσει στην απώλεια που θα βιώσουν οι χαρακτήρες αυτοί. Και ιδανικά θα ήθελα να ξεκινήσει μία επανάσταση και στην πραγματικότητα.
- Έχεις ζηλέψει κάποιο βιβλίο που έχεις διαβάσει και θα ήθελες να το έχεις γράψει εσύ;
Θα ήθελα να είχα γράψει την Ιστορία της Πορφυρής Δούλης (The handmaid’s tale) και το Όρυξ και Κρέικ (Oryx and Crake), καθώς η Μάργκαρετ Άτγουντ είναι η έμπνευσή μου για ό,τι γράφω και το πώς γράφω κι εύχομαι κάποτε να καταφέρω να γράψω τόσο σημαντικά βιβλία, όπως εκείνη.
- Κλείνοντας, αφού σε ευχαριστήσω για μια ακόμα φορά, θα ήθελα να μου πεις τα μελλοντικά σου σχέδια
Εκτός του μεταπτυχιακού μου, σκοπεύω να αρχίσω να γράφω ένα νέο βιβλίο, εντελώς διαφορετικό ως προς τη θεματική από τις Φλογισμένες Πόλεις και θέλω να ξεκινήσω να κάνω δουλειές ως συγγραφέας θεατρικών έργων και σκοπεύω να το κυνηγήσω με κείμενα που έχω έτοιμα. Ευχαριστώ πάρα πολύ για τις υπέροχες ερωτήσεις και τον χρόνο που αφιέρωσες σε μένα!
